Elegia na deszcz

[Leon Gutner]

Pęknięte okna skleja czas
księżyc bladością dogorywa
co miało wolno iść to gna
ten pęd codzienny Boże wybacz
o to cię człek ułomny prosi
gdy się na letni deszcz zanosi

firanki tańczą bo gra wiatr
uszyte w dobrym stylu starym
nie mogę zdzierżyć tylko krat
bezsennej od zamyśleń dali
zasnął bujany pustką kwietnik
znów się na deszcz zanosi letni

możesz mi zesłać mokrą postać
lecz nie poczujesz jak tu pachnie
przez krople przepchnę wątłe zostań
niczego z ciebie nie ukradnę
wilgoć trawiastą dal uświetni
wciąż się na deszcz zanosi letni

to co przed nami po nas będzie
drogę nam wskaże i osuszy
a mi się tylko piszą wiersze
żebym się duszą nie zakrztusił
pachnie tu burzą niemal wszędzie
ale ulewy dziś nie będzie

więc ze spuszczoną suchą głową
opuszczam dobę niedeszczową



Marzec 2012 Olsztyn

[Gloinnen]

Bardzo mi się podoba. Świetny pomysł, wykonanie też niezłe, choć trochę można tu i ówdzie poprawić.

Pęknięte okno skleja czas

Ładny obraz, ale jest tutaj pewien problem - inwersja powoduje pewne zawahanie przy czytaniu (czas skleja okno/okno skleja czas) ---> może się czepiam, ale zawsze zwracam uwagę na takie niuanse. Można pokombinować - np.

"pęknięte okna skleja czas" ---> zamiana l. poj. na mn.
"pęknięte okna skleił czas" ---> zmiana czasu z teraźniejszego na przeszły.

Oczywiście to trochę wygląda od kuchni jak pasowanie bilansu przez kreatywnego księgowego, ale czytelnik nie musi o tym wiedzieć.

bujany pustką zasnął kwietnik

To też ładne, choć ja proponowałabym inny szyk wyrazów:

"zasnął bujany pustką kwietnik" ---> inwersja mniej "sztuczna".

możesz mi mokrą zesłać postać

"możesz mi zesłać mokrą postać" ---> również bez uszczerbku dla rytmu można zapisać bez inwersji.

przez krople przepchnę wątłe zostań

Piękne.

żebym się duszą nie zakrztusił

To jest prawdziwe, doskonale oddaje ten imperatyw wykrzyczenia się w wiersze, rozładowania napięcia. Potrzeba ekspresji emocjonalnej doskonale oddana jest poprzez kolejny obraz:

pachnie tu burzą niemal wszędzie
ale ulewy dziś nie będzie

Świetnie udało Ci się zbudować analogię między nabrzmiałymi uczuciami szukającymi ujścia (w wierszu), a pogodą, zbieraniem się na burzę - to też rodzaj suspensu. Jakbyś chciał powiedzieć - "wystarczy lekko trącić, a nastąpi wyładowanie".

więc ze spuszczoną suchą głową
opuszczam dobę niedeszczową

A jednak końcówka wskazuje ewidentnie na niespełnienie. Katharsis nie dokonało się. Dlatego dusza wciąż ciężka, głowa spuszczona, gorycz pozostaje pod językiem. Za to powstał dobry wiersz.

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

Dziękuję Glo .

Leo uznał twoje rady i sugestie za słuszne i nie naruszające istoty przekazu wiersza .
W związku z tym wprowadziłem drobne poprawki .

Dziękuję za ocenę i odbiór wiersza .

Z podziękowaniem L.G.

[ono]

Lubię Twoje wiersze, więc i miałem rozkosz czytania

pzdr

[Leon Gutner]

Za lubienie i czytanie Leo dziękuję .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

deszcz - bogata symbolika, bo i ożywia, i obmywa, a w dodatku symbolizuje akt seksualny. Więc wszystko jest w Twoim wierszu, Leonie...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Leon Gutner]

Ewo

Z uszanowaniem L.G.

[Nilmo]

Kolejny tekst na piosenkę. Ja choć się zazwyczaj inwersji nie czepiam, bo ma ona swoją rolę w poezji i mieć będzie, to tutaj jednak poprę Gloin. Jak powiadają baloniarze - jak dasz za dużo w palnik to balon tak się nadyma że może na szwach puścić. Tu troszkę z inwersją przedawkowałeś.

ten pęd codzienny Boże wybacz

tu zamiast "ten" dałbym "za".

uszyte w dobrym stylu starym

- zwłaszcza tutaj nie znajduję uzasadnienia dla szyku przestawnego wyrazów.
Nie bardzo też przekonują takie zwroty -

o to cię człek ułomny prosi
gdy się na letni deszcz zanosi

- a jak się nie zanosi na deszcz, to on przestaje prosić? Jak czuje wilgoć to mu się na modły zbiera? Nie czaję tej dziwnej zależności.

to co przed nami po nas będzie
drogę nam wskaże i osuszy

- to napawa optymizmem i sugeruje że ta niepożądana "mokrość" minie, a tu nagle -

więc ze spuszczoną suchą głową
opuszczam dobę niedeszczową

Dlaczego spuszczoną? To już nie chce żeby ta droga była sucha i wskazywana?
Ponadto cały wiersz obrazuje relacje-rozmowę pomiędzy podmiotem wiersza a Bogiem, a tu nagle pojawia się "po nas", jakby w "imieniu narodu" albo jeśli to rozumieć inaczej - to co będzie po mnie i po nieśmiertelnym przecież Bogu.

to co przed nami po nas będzie

Leo...przyznam że po przeczytaniu mam mętlik w głowie. Dzięki

[coobus]

świetny wiersz Leo. Klimacik u Ciebie spotykany, jak już zauważyłeś, ma swoich sympatyków. Jestem i ja pośród nich.

[Leon Gutner]

Nilmo drogi . Nie dziwię się że masz mętlik w głowie . Ja po twoim komentarzu właściwie też mam mętlik w głowie . Doskonale przewracasz do góry nogami prostą i wyraźnie mówiącą o tym o czym ma mówi treść .
Masz wyraźną łatwość komplikowania rzeczy prostych. W pierwszym odruchu chciałem opisać wyjaśnić o co chodzi ale po przemyśleniu sprawy zrezygnowałem . Nie sądzę żebym pisał zawile niejasno czy niezrozumiale .
Pewnie da się jeszcze prościej ale może nawet Leo od czasu do czasu coś gdzieś " zakręci "

Dziękuję za poczytanie i opinię . Zawsze cenię sobie każde zdanie .

świetny wiersz Leo. Klimacik u Ciebie spotykany, jak już zauważyłeś, ma swoich sympatyków. Jestem i ja pośród nich.

Twoja klimatyczna sympatia absolutnie mnie nie dziwi Coob . Od dawna wiem że błądzimy po niemal tych samych ścieżkach .

Twoja obecność to dla Leona zaszczyt .

Z podziękowaniem L.G.