Powiastka II

[Gloinnen]

Ja. Usta pociągnięte błyszczykiem,
sparzone wczoraj; dziś heparyna
cierpliwie rozpuszcza słowa.

Ty, intaglio
w ciele, w chryzolicie.

Zwęglone kości nadgarstka,
śródręcza i palców,
świecą nawet przez zamknięte wieczko
medalionu. Główna atrakcja twojej
kunstkamery.



Jednak istnieje czas podzielny.



____________________
Glo.

[Gajka]

Dwie strony medalu jedna z błyszczkiem na ustach i druga ....czyli on
z oryginalnym reliefem tylko te zwęglone nadgarstki nie dają mi spokoju czyżby chemioterapia
w świątyni mikroelementów.
Nie wiem . Ogólnie się podoba za oryginalność i pewną dozę enigmatyczności

[Sokratex]

Bardzo ładne. Może końcówka nieco dydaktyczna?
Wolałbym coś w rodzaju :

I on - przez nas
czas podzielony

Ale przyjmuję tak jak jest

Dodano -- 12 paź 2013, 15:47 --

Bardzo ładne. Może końcówka nieco dydaktyczna?
Wolałbym coś w rodzaju :

I on - przez nas
czas podzielony

Ale przyjmuję tak jak jest

[lczerwosz]

Ci, co czytali Powiastkę I wiedzą, że była szynkareczka i wagabunda. Dziewczyna spłonęła. Nie wiadomo, czy w dosłownym sensie. Teraz pojawia się w nowym wcieleniu.
I tu pojawiają się małe problemy.
Ona - czyli PL - "Ja". Poparzona - potwierdza. Heparyna - lek zapobiegający krzepliwości krwi. Sama nie rozpuszcza niczego. Po co ją stosuje. Rany bardziej krwawne.
On - czyli Ty. Ale nic o nim więcej. Czy on jest wyrzeźbiony w drogim kamieniu. Szkatułeczka? Relikwiarz?
No i już nie wiem, kto się spalił. Wagabunda?
Ale to to pewnie nieistotne, w końcu nowy całkiem wiersz.
A jeśli to szczątki szynkareczki, to wagabunda trzyma je w obecności innej kobiety? Czyli inny już watek. Mamy troje.

Jednak istnieje czas podzielny.

Puenta jest całkiem niezrozumiała. Zmiana na "czas podzielony" nic tu nie wnosi. Czy dzielenia czasu między jego i ją?
Czy ten trójkąt. Ale jedna podobno martwa. Zatem nie ma odium zdrady. A jeśli jest? Puenta by ta mówiła, że wagabunda patrzy sobie jakiś czas na usta pociągnięte błyszczykiem a za pięć minut na zwęglone kości nadgarstka, śródręcza i palców. Zaiste, nekrofilia.

Początkowo myślałem, że Puenta jest do innego wiersza. Nienapisanego jeszcze. Ale znalazłem rozwiązanie. Karkołomne wprawdzie i wątpliwe.

pozdr
L.

[Gloinnen]

Gajko, Sokratexie - dziękuję.

A jeśli to szczątki szynkareczki, to wagabunda trzyma je w obecności innej kobiety? Czyli inny już watek. Mamy troje.

Tu dobrze kombinujesz. Chodziło mi o zmianę tożsamości. Nie ma tej baśniowej, spalonej, choć pewnie wagabunda ją pamięta, przechowuje rzeczywiście jak rodzaj relikwii. Narodziła się realna, nowa peelka. "Ja" z pierwszej części. Akceptująca. ---> zmierzaj do pointy.

Heparyna - lek zapobiegający krzepliwości krwi. Sama nie rozpuszcza niczego.

Możliwe, że coś pokręciłam.

Początkowo myślałem, że Puenta jest do innego wiersza. Nienapisanego jeszcze. Ale znalazłem rozwiązanie. Karkołomne wprawdzie i wątpliwe.

Ta nekrofilia?

Dzięki za szczerą opinię. Zależało mi na kondensacji wiersza (tym razem bez typowego dla mnie rozpisywania i dzielenia na czworo), ale jak widać - nie wyszło.

Pozdr.