Podstawa

[ayalen]

odchodzimy, powracamy -
zawsze inni; wciąż ci sami,
w naszych oczach rozkwitają kwiaty,
gwiazdy, wieczorami
cicho gasną - a przed nami ciągle nowe
światy, gwiazdy kuszą blaskiem
zanim zasną
pośród kruchych drobin wspomnień.
Jeszcze tylko jedna prośba,
jak tęsknoty nić ulotna: nie zapomnij.
To wystarczy, żeby związać czas przebrzmiały,
z tym co czeka tuż za drzwiami.
Nie zamykaj drzwi pamięci:
aby jutro się zdarzyło - musi spotkać to co było, muszą sobie podać dłonie
by zakwitły świty nowe, by wieczory
gasły cicho. Aby noce dnie zrodziły.
Nowe życie.
Nowa miłość.
Wciąż ta sama. Zawsze inna.

[lczerwosz]

Wróciłaś. A wiersz mówi resztę.

pozdrawiam
Leszek

[Leon Gutner]

Zastanawiam się czy gdyby jednak nadać wierszowi inną formę zapisu nie czytałby się on lepiej .
Tu trzeba łuskać treść i obierać ją z nieregularnej formy .
To nieco męczy .

Ale to już wola autora który podał wiersz na takim talerzu .
Wiersz o całkiem fajnej treści i Leo - choć zajęło mu to trochę czasu - odnalazł się w tym klimacie i zamyślił .

A to znaczy że warto było przeczytać i pobyć w tej podstawie .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Chyba odebrałem to podobnie jak Leo. Dlatego, że podobnie piszemy, to pewnie podobnie odbieramy trudne formy.
Trudno mi się trochę oswoić z takim ustawianem szyku, ale jest często spotykany, więc wypada mi go akceptować. Osobiście wolę bardziej czytelne ustawianie w szyku poszczególnych myśli czy wątków. Ale to nie zarzut, tylko coobusowe konserwatywne spojrzenie. Zobrazuję to przykładem:

w naszych oczach rozkwitają kwiaty,
gwiazdy, wieczorami
cicho gasną - a przed nami ciągle nowe
światy, gwiazdy kuszą blaskiem

albo

w naszych oczach rozkwitają kwiaty,
gwiazdy, wieczorami cicho gasną
a przed nami ciągle nowe światy
gwiazdy kuszą blaskiem

Czyli taka tam klasyka, coraz mniej modna.
Wiem, że Twoja wersja jest dziś wersją bardziej współczesną
Wiersz mi się podoba

[ayalen]

Leszku, właściwie nie musiałam wracać, przecież byłam tu cały czas, tyle ze duchem :-).
Leo, Coobus- dziękuje za dobre słowa, zapis - właściwie samo mi się zapisało tak, jak brzmiało we mnie, myślę że są to przypływy i odpływy, falowanie.
Coobus, czy Ty widziałeś współczesnego mamuta, proszę Cię.

[anastazja]

odchodzimy, powracamy -
zawsze inni; wciąż ci sami,
w naszych oczach rozkwitają kwiaty,
gwiazdy, wieczorami
cicho gasną - a przed nami ciągle nowe
światy, gwiazdy kuszą blaskiem
zanim zasną

Bardzo dobra zwrotka - zgadzam się z poprzednikami, ale się nie czepiam.
Miłego ayaelen

[ayalen]

dzieki Dobry Duszku