*** (niech się wreszcie)

[szarobury]

I była zgroza nagłych cisz. I była próżnia w całym niebie!
A ty z tej próżni czemu drwisz, kiedy ta próżnia nie drwi z ciebie?
B.Leśmian "Dziewczyna"


raz szarobury kocur był birbant łazęga i niecnota
wciąż ze zwyczajów dworskich kpił i ciągle drażnił się z despotą

z edyktów carskich jawnie drwił nie było żadnej rzeczy świętej
i rzecze dwór już brak nam sił przegońmy go z królewskich pięter

niech spotka go okropne zło klątwa niełaska i skaranie
nie chcemy aby brzmiał tu głos który ma etykietę za nic

dumała rada całą noc jak tu poskromić tego gbura
on rankiem przepadł taki los i taka kocia już natura

więc kiedy cię od głośnych braw rozbolą ręce uszy spuchną
to popatrz w lustro może masz na grzbiecie szarobure futro

Dodano -- 12 sty 2014, 21:10 --

[Gloinnen]

Według mnie ten wiersz się obroni jedynie jako stylizacja - najprędzej młodopolska, ze względu na minorowy klimat. Choć mimo wszystko nie wiem, czy nie przesadziłeś z nagromadzeniem elementów tak mocno nasyconych emocjonalnie. Bo mamy i jątrzące się rany, i światło rozdzierające źrenice, i ból, i kurhany, i rzekę krwi, i demony... Taki zestaw wypada mocno teatralnie, koturnowo. Jeżeli miałeś zamiar opowiedzieć o swoim osobistym doświadczeniu, przekazać własne uczucia - to niestety, nie wypadło to wiarygodnie, wręcz przeciwnie - taki ładunek emfazy raczej przejaskrawia ogólną wizję.
Warsztatowo zastrzeżeń nie mam, choć niektóre rymy nie zachwycają (w stylizacji jednak ujdą w tłoku).

wciąż wierzę że możesz
jeszcze przeciąć mi drogę pozakrywać rany
bym uwierzył że światło nie tylko kaleczy

Ten ustęp najbardziej mi się podoba, jest mi bliski z wielu powodów; odnajduję w nim własne myśli...

Pozdrawiam,


Glo.

[szarobury]

Według mnie ten wiersz się obroni jedynie jako stylizacja - najprędzej młodopolska, ze względu na minorowy klimat. Choć mimo wszystko nie wiem, czy nie przesadziłeś z nagromadzeniem elementów tak mocno nasyconych emocjonalnie. Bo mamy i jątrzące się rany, i światło rozdzierające źrenice, i ból, i kurhany, i rzekę krwi, i demony... Taki zestaw wypada mocno teatralnie, koturnowo. Jeżeli miałeś zamiar opowiedzieć o swoim osobistym doświadczeniu, przekazać własne uczucia - to niestety, nie wypadło to wiarygodnie, wręcz przeciwnie - taki ładunek emfazy raczej przejaskrawia ogólną wizję.
Warsztatowo zastrzeżeń nie mam, choć niektóre rymy nie zachwycają (w stylizacji jednak ujdą w tłoku).

wciąż wierzę że możesz
jeszcze przeciąć mi drogę pozakrywać rany
bym uwierzył że światło nie tylko kaleczy

Ten ustęp najbardziej mi się podoba, jest mi bliski z wielu powodów; odnajduję w nim własne myśli...

Pozdrawiam,


Glo.

Dzięki, z pewnością tak jest jak piszesz, miało być na czarno, młodopolsko, ale jak wyszło to jeszcze nie jestem w stanie ocenić bo nie mam dystansu tego do swojego dzisiejszego pisania. Zawsze powtarzam żeby nie wrzucać ciepłych rzeczy , a jeśli już, to mężnie znieść krytykę. Więc stoję wyprostowany. Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Cóż w zasadzie wszystko już zostało powiedziane .
Od siebie dodam jeszcze że chłonę ten klimat bardzo mocno i myślę że nie przesadziłeś z uduchowieniem Szary .

Z przyjemnością L.G.

[szarobury]

Cóż w zasadzie wszystko już zostało powiedziane .
Od siebie dodam jeszcze że chłonę ten klimat bardzo mocno i myślę że nie przesadziłeś z uduchowieniem Szary .

Z przyjemnością L.G.

Wiem, nie powinno się pisać na siłę, zapętliłem się w przerzutni i nie potrafiłem z niej wyjść, i smęciłem, smęciłem... Więc oczywiście nie jestem z tego tutaj dumy. Pozdrawiam