Nie boję się kary

[Fałszerz komunikatów]

idę na palcach
kierując wzrok do wyjścia

po drodze trącam organy

podchodzę do gardła
by wyrwać się śpiącemu
w którym nastąpi
samouwielbienie
a później wyniszczająca wojna

waham się bo
mama zabroniła wychodzić
przed zmierzchem

[lczerwosz]

PL to bąbelek wody sodowej?
Czy zawartość żołądka?

[Fałszerz komunikatów]

Nie, to dusza, która chce uciec z ciała przed czasem. Takie jej samobóstwo.

[lczerwosz]

Jasne, dusza. Ale moje wersje nie są sprzeczne z informacjami dostarczonymi przez Autora. Zatem są równoprawne, choć nieco destrukcyjne dla Autora. Samobójstwo zaś destrukcyjne dla PL-a. I jego duszy.
Czy mogę usunąć ten dopisek, że myśli?

[Fałszerz komunikatów]

proszę

Dodano -- 01 sty 2014, 22:49 --

Oczywiście, że możesz mieć własną interpretację

[lczerwosz]

[Dorota Karin]

Niebanalny wiersz, zaciekawiasz i dajesz do myślenia. Faktycznie można różnie interpretować...i dobrze.

[Ewa Włodek]

przeczytałam, i tak sobie myślę, ze to "podchodzenie do garda" zdecydowanie kieruje czytelnika w stronę, w jaką poszedł Leszek. Jeśli można coś zasugerować: tacy, dla naprzykładu, buddyści mają "bramę duszy" - na ciemieniu i wierzą, że właśnie tamtędy wychodzi z umierającego energia, duch, dusza. Podobnie niektóre ludy starożytne i pierwotne - też raczej wierzą, ze dusza wychodzi przez ciemię, przez czaszkę. Może gdyby zmienić to gardło? Ale to tylko moja sugestia, całkiem subiektywna...

najlepszego w Nowym...
Ewa