nasz taniec kobiet

[marta zoja]

parkiet rozszalał się w pędzie
koniec czasu, zaznaczając rytmem
mniej niż zero, czy tanga Notturno

w mej piwnicy, były myśli
gdzie dwa światy, połączyły się
w niewczasie, miłość pierwsza i ta ostania

na zawiasach tajemnych drzwi,donikąd
ale do kogoś, w wyobraźni budowanym obrazem
jeden uśmiech i jedno wspomnienie, otworzyło

to co dawno zamknięte

klucz co w ręku, aż pali przestrogą
przeciwstawiasz się śmierci, ubogo
wystaw pierś, jak Joanna lub Nike

za odwagę zapłacą, dusznym oddechem
na stos, rzucą genderyzm i świetlane ideały
głupia jesteś i słabą dziewczynką

nawet zmarszczki, nie dodają patosu
skalpel w rękę, poprawi mniemanie
i, Wenus dostanie za swoje

na nie jednej siłowni, wąskich bioder i silikonu
a jej wielkość, matki i Polki, zginie w kuchni
na świątecznym stole, rozkoszy, nie tylko podniebienia

odwagi... wbrew mężczyźnie, za bliskość
wykrzesaną zapałkami, nie zapalniczką
w futrze, a nie gołą Mają, płodnej ziemi

wielką inkwizycją
modyfikacja genowa
a gdzie w tym wszystkim... kobieta

na skraju silnej rzeki, siedzi i płacze "coelho"
przez ileś, tam minut w rozkoszy
zamiast uśmiechać się, szelmowsko z błyskiem

wiadomo czarownicy, znachorki, tej co wie... więcej
Wiedźmo wyjaw, wszystkie swoje tajemnice
prawda, kochasz i jesteś kochana... naiwność

oj.. marzenia, niejednego człowieka

[Ewa Włodek]

strych - miejsce, gdzie nie pali się światło, według Junga fundamenty domu mogą symbolizować np. nasze pierwotne pochodzenie. Więc tutaj motyw piwnicy nakierował mnie na sens: wieczna kobiecość, czy też wieczna kobieta, jej ewolucja pod względem każdym względem, jej role społeczne i wszelkie inne. Tak czytam, chyba, że nadinterpretuję...

wszelkiego w Nowym...
Ewa

[marta zoja]

Ewo byłam bardzo ciekawa, interpretacji kobiet w końcu im dedykuję, ten taniec Uśmiecham się do Twojego czytania Jesteś bliska moim myślom, jak kobieta, kobiecie. Dziękuję Marta Zoja

[coobus]

To fakt, wiersz kobiecy, przystanąłem z boku, skromny przypadkowy przechodzień z Marsa. Zrozumienie pozostawię kobietom, zadowolę się poetyckimi odczuciami, które zawsze sprowadzają mnie z powrotem do Twoich wierszy. Zostawiam i znów powrócę przy kolejnym wierszu.

[ono]

na skraju silnej rzeki, siedzi i płacze "coelho"
przez ileś, tam minut w rozkoszy
zamiast uśmiechać się, szelmowsko z błyskiem

ta zwrotka mnie uwiodła


kamil

[anastazja]

na skraju silnej rzeki, siedzi i płacze "coelho"
przez ileś, tam minut w rozkoszy
zamiast uśmiechać się, szelmowsko z błyskiem

Martuś, dziękuję, za chwilę z Twoimi myślami udany wiersz, wielobarwny, z błyskiem.
Uśmiech za "coelho" - lubię, przypomina proroka: Khalil Gibran - z tego co pamiętam, był jego przewodnikiem.

Pozdrawiam; Nowo-rocznie

[Alek Osiński]

Troszeczkę Cię chyba poniosło w tym tańcu, ale że podobno
kobieta w tańcu to jedna z trzech najpiękniejszych rzeczy
na świecie, to wypada tylko stać i patrzeć