Ciasnota. Pokłosie mieszczaństwa

[Marcin Sztelak]

Etap pierwszy:

Prywatny raj zza zamkniętych drzwi,
ale cisza – szklanka u ściany,
Hannibal ad portas.
Za oknem mordy sennych koszmarów.

Na wycieraczce prośby o wsparcie.
Listy otwarte z anonimowymi
podpisami.

Listonosz sprawdza zawartość portfela,
moc żarówek i abonament.
Przez wizjer wciska kciuk
nieostemplowany.

Etap drugi:

Poranne mdłości, a ja nie wierzę
w niepokalane. W końcu śniadanie:
jajka na kiełbasie z chrzanem. Druga Wielkanoc.

I przyszłość rysuję w barwach,
od zgniłej zieleni do bieli. Oraz szlaczek
u góry lamperii.

Rachuba zgubiona:

Podsłuch za szafą, kamery w ścianach,
donos wysłałem. Autobiografia.

Oczekiwanie.

[Alek Osiński]

Mi się podoba. Dobrze napisane, chociaż
ten Peel wydaje się naprawdę rozpaczliwie osaczony,
wręcz bliski obłędu. Czy świat jest faktycznie
aż takim doświadczeniem? Może niekoniecznie,
ale pewnie można go tak odczuwać...