Zwyczajnie

[ayalen]

Jeszcze czaruje:
rozpina tęcze nad łąką czasu,
dniom wiąże kokardki uśmiechów,
potem na palcach przemyka miedzy sennymi gwiazdami, szukając tej swojej,
szczęśliwej.
Odkąd oddala skrzydła ptakom,
coraz częściej jednak magię
zamienia w codzienność.

[Alek Osiński]

Muszę ci powiedzieć, że brak czcionek czasem
powoduje ciekawe przemyślenia, lak czasu, a łąka czasu,
można niespodzianie wywołać całkiem skrajne skojarzenia,
mimo woli oczywiście

jednak magie
zamienia w codziennosc.

to w sumie nie jest złe, może sprawić,
że codzienność stanie się magiczna...

Pozdrawiam:)

[lczerwosz]

Jeszcze czaruje:
rozpina tecze nad laka czasu,
dniom wiaze kokardki usmiechow,
potem na palcach przemyka miedzy sennymi gwiazdami, szukajac tej swojej,
szczesliwej.
Odkad oddala skrzydla ptakom,
coraz czesciej jednak magie
zamienia w codziennosc.

Ponieważ Alek powołał się na zapis bez diakrytów, tu zostawiam oryginalną wersję, a wierszu dopisałem według uważania. Jakby co, poprawię.
Musze powiedzieć, że uśmiech na kokardkę, to czasem się przydaje nawet bez magii.

[ayalen]

Leszku, dziekuje. Nie - usmiech na kokardke, a usmiechniete kokardki chwilom. Takie smieszki.
Alku, wszystko moze byc magia, albo banalem. To chyba zalezy od nas, od naszych oczu?