list żałosny

[JSK]

list żałosny

nie zamieszkałem w żadnej twojej części
rozpoznawalnej - dobrej czy najgorszej
strach mnie obleciał bałem się sam siebie
bardziej niż wspólnych zakurzonych cieni

zbędne marzenia gdy już jest za późno
albo za wcześnie i ginie apetyt
na pomarańcze szaleństwa i spazmy
jak może tulić poranione drzewo

którego blizny tkwią na naszym ciele
a żaden dotyk pęknięć nie oswoi
zimnem się moim żadna nie rozgrzeje
wypukłość ciała czekająca grzechu

i nic ponad to - omijam cię tylko
by słowom nie dać niepotrzebnych znaczeń
milczę przezornie choć kiedy się potkniesz
w innym odcieniu przybiegnę podtrzymać

.

[SamoZuo]

Bardzo spodobał mi się ten wiersz, mam tylko jedno ale- " bałem się siebie " unikaj powtarzania sąsiadujących sylab, ale ogólnie jest całkiem dobrze

Pozdrawiam

[JSK.]

Dziękuję za uwagę.
Miło, że choć trochę się podobał.

[skaranie boskie]

Rzadki przypadek na portalach literackich.
Klasyczny biały wiersz.
To akurat lubię w nierymowanych.
Zapraszam na równie białe
I niech Cię nie zmyli kolor w szklance. To kamuflaż.

[JSK.]

Żeby formy zachowane były, dziękując za wizytę - odstawiam kamuflaż aktualny

[Gloinnen]

a żaden dotyk znaczeń nie oswoi

by słowom nie dać niepotrzebnych znaczeń

[JSK.]

Dzięki.
Poprawiłem, choć nie pisałem od nowa wersji, gdyż poprawki minimalne i jasno wynikające z cytatów w postach czytelników.

Dzięki za wskazanie. Przeoczyłem owo powtórzenie.

[AS...]

myślę, że kiedyś powrócisz do tego wiersza

gdyby go porównać do sztuki scenicznej, to powiem tak:
znakomicie napisany dramat grają aktorzy z ulicznej łapanki
scenograf pomylił dekoracje, a gmach teatru grozi
katastrofą budowlaną;

a mówię Ci to dlatego, że ostatnio opublikowałem tekst
(bardzo krótki) który powstawał przez prawie 30 lat...
w poezji jak w życiu: są rzeczy ważne i nieważne

pozdrawiam:)

[JSK.]

Drogi Panie Asie...

Do wiersza na pewno powrócę...

Z tymi porównaniami, to jednak ostrożniejszy byłbym, choć pełen podziwu dla talentu recenzenckiego nadal pozostaję...

Bo jakoś przez przypadek zapewne, bardzo w swojej wymowie zbliżone do Pańskiej, recenzje otrzymały:

a) Opera Bałtycka w Gdańsku za wystawienie opery o Skłodowskiej- Curie, bodajże pt: "Madam Curie"
b) Teatr Wybrzeże w Gdańsku za sztukę "Wiele hałasu o nic"
c) Teatr w Elblągu za wystawienie "Skrzypka na dachu"

Żartobliwie rzecz ujmując, mógłbym stwierdzić, że towarzystwo dość dobre.

Niestety późno zacząłem, więc prawie 30 lat, to w moim wypadku chyba już demencja i niemoc będzie - chyba, że aluzyjnie dał mi Pan do zrozumienia, że jak się nie wyrobię, to i tak straty nikt nie poniesie. Zrozumiałem.

Pisze Pan:
"w poezji jak w życiu: są rzeczy ważne i nieważne"

I ja się z tym zgadzam. Problem tylko w tym, że co jednostka ludzka, to inne stopniowanie, inny system wartości i inne to: "ważne i nieważne".
Oczywiście, moje "ważne" dla Pana może być błahostką i odwrotnie.
Bo któż miałby mi mówić w życiu co jest dla mnie ważne, a co nie, więc i w "poezji" którą (zauważyć proszę: "poezji") staram się sobie czas zajmować, sprawy ważne i nieważne są wynikiem tylko mojego oglądu rzeczywistości, doświadczenia, wrażliwości w końcu.

Jednak ma Pan pełne prawo do własnych opinii, choć ta do której się odnoszę, jest tak skonstruowana, jakby z "gotowca" wzięta, że można ją śmiało pod wieloma wierszami, utworami prozatorskimi, itp - pomieścić i wszędzie funkcję swoją spełni.

Pozdrawiam serdecznie.