szczęściarze

[e_14scie]

niektórym udaje się
być starym
przy większym szczęściu nawet bardzo

nie muszą nikogo słuchać
bo są głusi
patrzą zza ośmiu dioptrii
długość biorąc na oko
by zasnąć dyskretnie
na pierwszy wiatr
z lekką niedowagą

po nich
opłatki rozpuszczają igliwie

[SamoZuo]

ciekawe i niebanalne spojrzenie na starsze osoby, podoba się

Pozdrawiam

[Miladora]

Ciekawi mnie, czy w tytule zawarta jest pewna przewrotność, czy naprawdę myślisz, że to są szczęściarze.
Bo jeżeli wiersz jest serio, to ja go nie kupię, Listeczku.
Nikt, kto nie był głuchy i niedowidzący nie zdaje sobie sprawy, jakie to kalectwo, i jak bardzo oddziela od życia.
Świat bez dźwięków to pustynia, a gdy jeszcze dochodzą do tego zamazane kontury ludzi i przedmiotów, to naprawdę nie ma czego zazdrościć.
Starość nie jest zabawna ani ciekawa. Niestety... Jest już tylko jakby cienkim opłatkiem życia.
Dlatego myślę, że to wiersz, który ma na celu to właśnie nam uświadomić.

Dobrego

[anastazja]

niektórym udaje się
być starym
przy większym szczęściu nawet bardzo

Jaka soczystość prawdy w wierszu.
Ta pierwsza zwrotka, jakby o mnie, skąd wiedziałaś?

Pozdrawiam

[e_14scie]

ciekawe i niebanalne spojrzenie na starsze osoby, podoba się

Pozdrawiam

dziękuję, za chwilę pod wierszem

Ciekawi mnie, czy w tytule zawarta jest pewna przewrotność, czy naprawdę myślisz, że to są szczęściarze.
Bo jeżeli wiersz jest serio, to ja go nie kupię, Listeczku.

owszem, jest Milu.
Nie są szczęściarzami i to usiłowałam przekazać
dzięki za wizytę

Ta pierwsza zwrotka, jakby o mnie, skąd wiedziałaś?

no wieeeeesz...
Anastazjo

[Alek Osiński]

Masz rację Ewo, chociaż opisałaś tylko jedną stronę medalu
jest też druga, ale rozumiem, ważne jest doświadczenie...

[Nilmo]

Wiersz na pewno nie mówi o dosłownej starości, czy o ludziach dotkniętych kalectwem. Choć w pewnym stopniu, to o czym autorka pisze, jest kalectwem cięższym niż wszystkie inne.
Kalectwem wobec którego, nie odczuwa się współczucia, a pogardę.
Puenta nawiązuje do świąt i hipokryzji w/w osób.
Wiersz napiętnuje takie postawy i obnaża niechęć autora do nich.
Tak to odczytałem na własną modłę. I podoba mi się.
Dziękuję.

[e_14scie]

Masz rację Ewo, chociaż opisałaś tylko jedną stronę medalu
jest też druga, ale rozumiem, ważne jest doświadczenie...

[e_14scie]

Wiersz na pewno nie mówi o dosłownej starości, czy o ludziach dotkniętych kalectwem. Choć w pewnym stopniu, to o czym autorka pisze, jest kalectwem cięższym niż wszystkie inne.
Kalectwem wobec którego, nie odczuwa się współczucia, a pogardę.
Puenta nawiązuje do świąt i hipokryzji w/w osób.
Wiersz napiętnuje takie postawy i obnaża niechęć autora do nich.
Tak to odczytałem na własną modłę. I podoba mi się.
Dziękuję.

dobrze odczytałeś
dziękuję Nilmo

[Abi]

Ewo,
odbieram całą niedowagę ludzkich uczuć,
widzących, którzy udają ślepotę
i słyszących zatykających uszy wobec...

zióbki
A.