samotność

[Arti]

Tekst czasowo usunięty za wiedzą administracji.

[skaranie boskie]

Trudny wiersz, jak trudna może być tylko samotność.
Zrozumie, kto ją przeżył.
Witaj Arti i - przynajmniej tutaj - zapomnij o samotności.

Myślę, że merytorycznie na temat wiersza wypowie się niezawodna Glo.
Ja dostrzegłem kilka rymów ale nie przenoszę do rymowanych bo wiersz spełnia wymogi wolnego.

Pozdrawiam :-) :piwo: :piwo: :piwo:

[Arti]

cześć Skaranie

to był zwariowany czas...obecnie jest całkiem w porzo. dzięki za czytanie :piwo:

hej

[ble]

Arti, samotność - ho, ho, kto o niej nie pisał! Wylałeś z serca z niby optymistycznym (nieprzekonywującym) zakończeniem. Otwieranie drzwi w takich sytuacjach niewiele pomaga.

Wybrałam fajny kwałek ze środka

samotność to kurwa przy drodze
proteza
schizofrenia
czołgi wjeżdżające do miasta


samotność to zdzira
rzęsy doklejone
paznokietki bajery
papieros w kącikach ust

Ten kawałek o franciszkanach też niezły.

Wiersz jest lepszy, kiedy się go czyta rapowo - i może o to chodzi

[Arti]

wiem czemu zakończenie nie przekonuje... ale właśnie nie powinno
często gdy czułem się samotny, po prostu szedłem do knajpy i poznawałem ludzi
zamykanie drzwi jest ciosem wymierzonym przeciwko samemu sobie.

dzięki za czytanie

hej

[NathirPasza]

Hej,

Świetna strumieniówka. Dla mnie najtrudniejszy temat do opisu to właśnie samotność. Nigdy nie wiem jak opisać pustkę. Tobie to świetnie wyszło.

Pozdrawiam
NP

[Arti]

dzięki Nathir.

Pozdro

[Gloinnen]

Wiersz moim zdaniem bardzo nierówny. Dobre, udane frazy przeplatają się z kiepskimi.

w samotności najgorsze są noce
jeden wielki płomień
puste miejsce straszy
widmem byłych kobiet
kwiatów uschniętych
brudnych w zlewie talerzy
powraca by zmienić w mętlik
każdą strofę pacierza

najtrudniej przed lustrem
gdy oczy puste
stają się własnym katem

Pierwszy wers, który potem powtarzasz jak mantrę - jest - bez urazy - banalny. Taka najprostsza konstatacja, wielokrotnie już pojawiająca się w poezji. Według mnie odstrasza od dalszej lektury. Lepiej jest nie korzystać z poetyckich gotowców, warto szukać własnych, niepowtarzalnych skojarzeń.

Dwukrotne powtórzenie słowa "puste" w obrębie jednej całości - chyba razi.

Te widma byłych kobiet, uschnięte kwiaty, brudne talerze... Niby próbujesz tu wprowadzić rodzaj klimatu - ale wykorzystujesz dość pospolite obrazowanie. "brudnych w zlewie talerzy" - inwersja moim zdaniem zbędna, na siłę ułożone słowa do rymu, który akurat tutaj jest niepotrzebny.

Nie lubię (ale to już moja indiosynkrazja może) wierszy pisanych "do lustra". To moim zdaniem wyświechtany chwyt.

w samotności najgorsze są noce
od żalu do nienawiści
cholerne światła przy drodze

to
bydlę które co dzień zżera
pokarm wrogów
udręka matczynych ust

to
kakofonia przerywająca ciszę
stado starych mniszek

zakon franciszkanów
moje odbicie rano
to
pierdolona poezja
udawany majestat

Druga część wiersza - monotonna konstrukcyjnie, oparta na prostym wyliczeniu skojarzeń. Nawet ciekawe obrazy - jak choćby te mniszki - jakoś tracą swój blask.
"kakofonia przerywa ciszę" - to jest chyba trochę nieprzemyślana fraza - w końcu to jest proste, jak drut w kieszeni, że jak kakofonia, to ciszy już niet. Użyte sformułowanie zaśmieca przekaz oczywistą oczywistością.
Niedawno broniłam wulgaryzmów w wierszu alegorii - tutaj jednak słowo "pierdolona" wydaje mi się po prostu tylko zabiegiem mającym na celu zwiększenie ekspresji wypowiedzi i nadanie jej charakteru protest-songowego. Ale w wydaniu poniżejpasyjnym - do mnie to raczej nie przemawia. Zawsze mam ochotę zapytać w takim wypadku - przepraszam, a kto ją pierdolił?

samotność to kurwa przy drodze
proteza
schizofrenia
czołgi wjeżdżające do miasta


samotność to zdzira
rzęsy doklejone
paznokietki bajery
papieros w kącikach ust

to impotencja
to żebranie o dotyk
ostatnia nędza
schowany pod obrus narkotyk

to psy pod drzwiami
i zrywka przed psami

Tutaj jest najciekawiej, jeśli chodzi o skojarzenia, ale znów nudno, jeśli weźmiemy pod uwagę formę wyliczanki.

samotność
to szloch wszystkich matek
idących za trumną
to szatan w każdej postaci

ostatni krąg piekła
ostatnia kromka chleba
ostatni spazm

Podobnie jak wyżej. Masz bardzo dużo interesujących pomysłów na tę samotność, ale taki katalog definicji czyta się nużąco. Ja osobiście wolę wiersze bardziej rozbudowane stylistycznie, oparte na pełnych zdaniach, dynamicznie rozwijające się w jakąś opowieść. Może spróbowałbyś poszukać jakiś wewnętrznych powiązań między użytymi przez Ciebie porównaniami samotności do...

ponieważ samotność ponieważ
ona
jest bzdurą wyssaną z palca
trzeba tylko otwierać
drzwi

Końcówka taka trochę "piosenkowa". Jeżeli to nie piosenka, nie wystarczyłoby prościej? "ponieważ samotność jest bzdurą wyssaną z palca"? Chyba, że "ona" odnosi się do innej osoby - to wtedy się wycofuję. Ale zakończenie ciekawe. Samotność jako iluzja.

Pozdrawiam,

:piwo:

Glo.

[Arti]

Pierwszy wers, który potem powtarzasz jak mantrę - jest - bez urazy - banalny. Taka najprostsza konstatacja, wielokrotnie już pojawiająca się w poezji. Według mnie odstrasza od dalszej lektury. Lepiej jest nie korzystać z poetyckich gotowców, warto szukać własnych, niepowtarzalnych skojarzeń.

tyle to ja wiem, a czy banalny - pewnie tak samo jak uczucie które opisuje

Dwukrotne powtórzenie słowa "puste" w obrębie jednej całości - chyba razi

nie razi, jest schowane - szukasz dziury w całym.

"kakofonia przerywa ciszę" - to jest chyba trochę nieprzemyślana fraza - w końcu to jest proste, jak drut w kieszeni, że jak kakofonia, to ciszy już niet. Użyte sformułowanie zaśmieca przekaz oczywistą oczywistością.

kakofonia jest specyficzna, nie chodzi o pierwszy lepszy dźwięk.

Niedawno broniłam wulgaryzmów w wierszu alegorii - tutaj jednak słowo "pierdolona" wydaje mi się po prostu tylko zabiegiem mającym na celu zwiększenie ekspresji wypowiedzi i nadanie jej charakteru protest-songowego. Ale w wydaniu poniżejpasyjnym - do mnie to raczej nie przemawia. Zawsze mam ochotę zapytać w takim wypadku - przepraszam, a kto ją pierdolił?

nie zgadzam się, "pierdolona" jest jak najbardziej na miejscu.

Tutaj jest najciekawiej, jeśli chodzi o skojarzenia, ale znów nudno, jeśli weźmiemy pod uwagę formę wyliczanki

a nie wpadłaś na to, że zastosowałem ją celowo? i czemu tak nie inaczej?

katalog definicji czyta się nużąco.

jeden woli rybki drugi akwarium
czytałem ten wiersz ostatnio i jakoś nikt się nie nudził.

Pozdro

[Alek Osiński]

pamiętam to z antologii postscriptum, coś tu poprzestawiałeś, pozmieniałeś ale tamto i tak było moim zdaniem ok:)